نازنینم

دراین سکوت نیمه شب بیشتر از هر وقت دیگری دلتنگ توام...

 چقدر خوب است  که من می توانم هرآنچه را که دلم می خواهد برای تو بنویسم. من می توانم تا آخر عمر به نوشتن برای  تو ادامه دهم حتی اگر تو هیچوقت آنرا  نخوانی

عزیزترینم

کاش می توانستم صورت نازنینت را بین دست هایم بگیرم

 کاش می دانستم چه چیز این چنین صورت زیبایت را غرق اندوه می کند

چه فکر آزار دهندهای اینچنین روحت را آزار می دهد

مهربانم

کاش اجازه می دادی بار اندوهت را من به دوش بکشم. شانه های من قویتر ازآن است که تو فکر میکنی

دلم تنگ است کاش اجازه می دادی قبل از رفتن صورت زیبایت را غرق بوسه میکردم

خدا کند این شب طولانی زود تمام شود.

خدا کند فردا  آ ثار غم واندوه امروز از چهره زیبایت پاک شده باشد خدا کند.....